թախսիր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թախ•սիր
- Ղարաբաղ, Ղազախ, Շամախի, Մոկս՝ մեղք ◆ Թախսիրը՝մեղքը իրանց նշանածներըն ա, որ․․․։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ խմբագրել
- թախսիր անել֊ մեղք գործել ◆ (Դավիթը) մեկի ականջները քաշեց բիթուն, Զարկից հուր ճակատը, ասաց․ ֊ Տա՛ր, գնա, քո Մելիքի համար, Ինչ կարող ի, թախսիր չանը։ Սասնա ծռեր
- թախսիր ելնել ֊ մեղավոր դառնալ
- թախսիրը բաշխել ֊ մեղքը ներել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։