թակութակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tʰɑkuˈtʰɑk]
վանկեր՝ թա•կու•թակ
- Ղարաբաղ՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ.
Արտահայտություններ
խմբագրել- թակութակ լինել, ծեծելու աստիճանի հասած լինել, հենց այն է, պետք է ծեծեր, քիչ էր մնում, որ ծեծեր ◆ Կնոջը վրա հասավ ու հենց թակութակ էր, որ հարևանները մեջ մտան, չթողին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։