Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թամադայ

վանկեր՝ թա•մա•դա 

Ստուգաբանություն խմբագրել

< тамада < վրաց. tamadoba

Գոյական

  1. (նորբ․) խնջույքի սեղանը ղեկավարող մարդ, սեղանապետ ◆ Երբ զվարթաձայն մեր երգը լռեց, Մռայլ թամադեն բեղերն ոլորեց։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. սեղանապետ, հացերեց, կառավարիչ, տաճարապետ, կենառ (հնց․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։