թամահ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈmɑh]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•մահ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Նոր Նախիջևան, Կարին, Չարմահալ՝ որևէ բան ունենալու անկշտում ցանկություն, ագահություն, աչքածակություն ◆ Աշխարհը հո հետս գերեզման չեմ տանելու, ասենք մարդու թամահն է շատ։ (Ակսել Բակունց)
Ածական
- կարոտ մնացած, կարոտ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե´ս ագահություն
- կարոտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- թամահ անել՝ էնել
- ձգտել, ագահորեն ցանկանալ ունենալ, փափագել ◆ Էտ կուտուր չոր հացին էլ չրու թամահ անող ա տյուս կյամ։ (Տմբլաչի Խաչան)
- շահագրգռվել ◆ Պեժինք էլ չունիմ, վեր թամահ անող տանող ինի։ (Տմբլաչի Խաչան) ◆ Թամահ էրին էն մալին։ Ահ
- թամահ ընկնել՝ նընգնել - շահագրգռվել ◆ Օխտը միլիոն տամ ըմ, վեր ըխճըկորանցս մըծըմարթեք թամահ ընգնի օզին։ (Տմբլաչի Խաչան)
- թամահ(ի) գցել (քցել) - շահագրգռել ◆ Տղին թամահ գցելու համար ասում էր, աղջիկը էնքան փող ունի։ (Ակսել Բակունց)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։