թամբահ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑmˈbɑh]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թամ•բահ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՄակբայ
Հոմանիշներ
խմբագրել- Մուշ, Ալաշկերտ՝ հանձարարություն, պատվեր ◆ Պառավը հերոստ էտ թամբիհը տվեց ու գնաց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Աղջիկ ըսեց. -Ընծի իրեք հատ թամպի կա։ Եբօր թագավոր կատարեց, նոր կը պսակվիմ։ ◆ Աղջկա ըսծ խոսքեր ու թամպիք, էկան թագավորին ըսին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրել- թամբահ՝ թամբեհ ... անել՝ էնել
- ◆ Նանիդ թամբահ արեց, թե կմտնես խաչատրի մոտ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Դավիթը ընդուր թամբահ էր անում, թե ... տավարդ էս յանը կը պերես, որ հոլ խաղանք։ Սասնա ծռեր ◆ Մեր տերն է մեզի թամբա էրե։ Սասնա ծռեր ◆ Մամե տեղին թամբեհ կը էնե, քի «Տղաս, քամի սաղ ես էմման կընուխ հաց մի թաբլե ծովե»։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Ինչըխ օր թամպա էր էրէ պառավ նանեն էման էր էրավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Մեկ ձիավոր կանչեց ու թանբահ էրավ թե ... «Կերթաս էդ ճամբուց էրթացողների ետևից կը հանես»։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Վարդապետ թամբի կէնե ուր մոնթին, օր ուր հետ գրաբառ խոսա, թե չէ՝ վանքից դուս կէնե։ Բնս
- թամբահ՝ թամեհ ... տալ, նույնն է թամբահ անել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։