թամուզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•մուզ
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Կռզեն, Կարին, Մուշ՝ մաքուր ◆ Տարավ ամենքին մի ձեռք թամուզ շոր առավ, հաքցրուց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- լրիվ, ամբողջապես ◆ Շապկի սպիտակ յախեն ... թամուզ դուս թողած։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Քեցալ ըն տեսալ, ըմբարումը ոչ ալիր կա, ոչ ցորեն, թամուզ պրծած ա։ Ահ
- զուտ անարատ ◆ Ջանըմ, ի՞նչ կըսեք, թամուզ գինի է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- բոլորը ◆ Թամուզին էլ կըտորիլ դեմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Տղեքն ասին. - Թամաշա արեք, թամաշա, թամուզ տեհեք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- մաքուր, լավ ◆ Ասըմ ըն հայերեն թամուզ գիդըմ ա։ (Տմբլաչի Խաչան)
Արտահայտություններ
խմբագրել- թամուզ, թաքյուռ - մաքուր, իստակ ◆ Քւ ախպոր վըննըծեռքը թամուզ, թաքյուզ, չինըմաչին մեծ-մեծ մարթկանց նհետ նստում (ա)։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ - Վեչինչ, տրանք թամուզ, թաքյուզ ըն, վեչ մին պեն չըն ըննական, թող կյան։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Թարգմանություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։