թայ
Հայերեն բարբառային բառ
թայ 1
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [tʰɑj]
վանկեր՝ թայ
- Արարատյան, Նոր Բայազետ, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Հավարիկ, Կարին, Մուշ՝ հասակակից, միևնույն տարիքի ◆ Քո թայերը թանովը կերել են, երազ են տեսնում։ (Ակսել Բակունց) ◆ Քյո քայեր յոթ կիժ կպախեն։ (Հրաչյա Աճառյան)
- զույգից յուրաքանչյուրը ◆ Իրեքը մե թայըմ կը բառնա, մե խարարն ա մեգալ թայը: (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Մլխ ◆ Կըբերա էստուն կնստըցընա կշեռքի թայը: Ահ
- չափ, հավասար, նման, պես ◆ Շաշ Սիմոնի թայն էլ չկա, - նախատում էին կանայք իրենց ամուսիններին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Էնոր թայը աշխարհքի երեսը չի գտնվի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրել- թայ անել, հավասարեցնել, համեմատել ◆ Քեզ պես մարդու հետ նստել վերկենալը հազար մանեթի թայ չեմ անի։ (Ակսել Բակունց) ◆ Հովակիմ ամեն մեկի հետ թա՞յ ես անում։ (Բոգդան Վերդյան)
- մեկի կամ մի մարթի թայ(ը) դառնալ,
- մեկի հետ ընկերանալ
- բարձր դիրք ունեցող մեկին հավասարվել ◆ Մենք էլ մին մարթի թայ կը տըեռնանք, իստի կոչ չընք կյալ, կըծեգյ տըռնալ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- թայ բը թայ, Չարմահալ՝ զույգ հաքնելիքի միևնույն թայը՝ երկու աջը կամ երկու ձախը
- թայ բը թայ անել, Չարմահալ՝ երկու զույգ կոշիկի, գուլպայի, ձեռնոցի միևնույն կողմը՝ աջը կամ ձախը՝ զույգել իրար հետ, որպես մեկ զույգ
- թայ բը թայ ըլնել, Չարմահալ՝ երկու զույգ կոշիկի, գուլպայի, ձեռնոցի միևնույն թայը իրար կողքի ընկնել որպես մեկ զույգ, կամ 2 զույգ տարբեր կոշիկների թայերը միմյանց հետ փոխս ընկնել
Հայերեն բարբառային բառ
թայ 2
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [tʰɑj]
վանկեր՝ թայ
- Կարին՝ քուռակ ◆ Թագավոր ապրած կենա, քու ձիաներու մեջ մի իրեք տարեկան թայըմ կա, էն թայը կ'տաս ղուշը կարամ բերել, չիս տա, չեմ կարալ։ Ժհլբրբ
Արտահայտություններ
խմբագրելՀայերեն բարբառային բառ
թայ 3
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [tʰɑj]
վանկեր՝ թայ
- կողմ, ափ (գետի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։