թայբար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թայ•բար
- Չարմահալ՝ բեռան հակերից մեկը մյուսից տարբեր ծանրություն ունեցող ◆ Թայբար բեռը թեզ կծռնվի, թե չշիտակես՝ թեզ վեր կընգնի։ ՍԲ
Արտահայտություններ խմբագրել
- թայբարի անել ֊ բեռան մի հակը մյուսից ծանր լինել, մյուսին քաշել իր կողմը ◆ Բեռի մե կողը ծանդր է, թայբարի անում, մե զադ դի թեթև կողի վրա չծռնվի։ ՍԲ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։