թայթի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թայ•թի
- Թբիլիսի՝ շտապ ◆ Թավեր թայդի յըս, տու քյինի տոտ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Գնացի իմ գլխի չարեն տես։ -Էտենց ի՞նչ թահթի էր։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ խմբագրել
- թայթի գալ - Արարատյան՝ շտապել
- թայդի՝ թայթի՝ թահդի՝ թահթի տալ - շտապեցնել ◆ Դագաղն որ աչքովս չընկավ՝ երեսս շուռ տվի ու դրոշակապանին թայթի տվին։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Թահդի տու գա, օրը կըսօր դառավ։ (Ձեռագիր)
- թայդի՝ քայթի՝ քահդի՝ թահթի ընկնել՝ ինգնել - շտապել ◆ Համա աղջիկը նրանից ավելի թայթի ընկնելով, որ տեսնի, մի դհիցը վազում ա, մի դհիցն անում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Թայդի իննոքղին մարդ տղա չկի պիրիլ։ (Ձեռագիր)
- թայդւ-թայդի, թահդի-թահթի, թահթի-թահթի - շգտապ-շտապ ◆ Ախճիգյը տըղամարթի շորերավ կործ ա անըմ թայդի-թայդի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Էս կընեգյը տերտակ կոժե օսեն ուրախ-ուրախ ըռըշնեն ա ընգնըմ, թայդի-թայդի կայմ տոն։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։