թային
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•յին
թային 1 խմբագրել
- Պոլիս՝ քունջութի սերմը
- նրանից ստացված ձեթը
Արտահայտություններ խմբագրել
թային 2 խմբագրել
- Ղարաբաղ, Պոլիս, Վան, Սասուն՝ ռոճիկ
Արտահայտություններ խմբագրել
թային 3 խմբագրել
- Կարին, Մուշ, Տիգրանակերտ՝ օրվա ապրուստ, ուտելիք ◆ Թագուհին կը ծնի, բայց տղային կեսը մարդ է, կեսը օձ։ ◆ Թագավոր հրաման կընե, որ նետեն հորը։ ◆ Բայց բըժիշկներ ու խելացիներ կարգադրեցին, որ քանի մատղաշ է՝ շաբաթ մեկ աշխի (աղջիկ) թային տան օձամանուկին։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
- թային անել - ռոճիկ նշանակել
- թային կապել - Վան՝ օրապահիկ նշանակել ◆ Մսրա Մելիք ինոնց թային էր կապե, ինչ որ աստվածութեն ստեղծեր էր, էն սեղանի վրեն կեր։ Սասնա ծռեր ◆ (Սուլթանը) այդ իրեքին ա թային կը կապե, պահը կը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
թային 4 խմբագրել
- Ղարաբաղ՝ կարգին ◆ Կը մըեռնիմ ջահիլ ջըվան, Մին թային վաթան չոնիմ։ Ահ
- Թբիլիսի՝ անպայման, անշուշտ, անկասկաշ ◆ Խնդրե, վուր թային գան։ (Գարեգին Սևունց)
- Նոր Նախիջևան՝ բավական
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։