թանազիգ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•նա•զիգ
- Կարին՝ Գործ է ածվում Թանազիգ անել կապակցության մեջ․ արժան տեսնել, վայելել համարել ◆ Ասոր ախպարը թենեզիկ չի էնե ախպորը տունը էրթալու։ Հժհք ◆ Մարդ ու կնիկ կխառնվին իրար, չմքի հարուստ թանազուք է էրի, էկի իրանց տուն։ Հժհք ◆ Շատ մեծ մարդ ես, հ՞ա, ըսավ, որ թանազուկ չես էնի հետս… խոսելու։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։