Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•նալ

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *tā-n-` *tā- «հալչել» արմատից. հմմտ. հայերեն թան, հին անգլերեն dān- «խոնավ, թաց», dīnan «խոնավանալ, թացանալ»։

թացացնել, թրջել
հինվածքը հինելուց առաջ թելը շրեշի մածուցիկ լուծույթով թրջել՝ թացացնել, որպեսզի հինելու և գործելու ժամանակ թելերը չխճճվեն ◆ Մանածը թանացի՞ր, Կրպո։ Համո Սահյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։