թանխա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թան•խա
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Գանձակ՝ դրամագլուխ ◆ Թանխայի առաջի միտքն է կապիտալ, մայա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Յիփ օր վուրթիքը մինձացել ին, հերը տվել է նրան յառսուն-յառսուն թուման թանխա: (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Կնգա բերած փուղը քիզ համա թանխա չի դառնա։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
- Նոր Ջուղա, Չարմահալ՝ ապարանք, ունեցվածք ◆ Մեր թանխեքը ջորով են գալիս Շիրազի վրայով։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- Ղարաբաղ, Կարճևան՝ համարժեք, հավասար ◆ Թանխա... կնշանակի նաև հմարաժեք։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մեր հինգ հոգին նրանց 10-ին թանխա ա:
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։