Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թան•հատ

Ստուգաբանություն

Մուշ, Սեբաստիա, Սասուն, Վան՝ եփած ու քամած թան, շոռ, ժաժիկ ◆ Թանհատին ոմանք ասում էին ժաժիկ։ (Եղիազար Կարապետյան) ◆ Թանի շիճուկը կ'եռացնին, թանձր մասը թանհատ կըսին, ժաժիկ։ (Ձեռագիր)
Սեբաստիա՝ թանով ապուր՝ սպաս
Սեբաստիա՝ չորթան
Սեբաստիա՝ տե՛ս բազմաթան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։