թանձրանալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑnd͡zɾɑˈnɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թանձ•րա•նալ 

Բայ

1. կազմիչ, բաղադրիչ մասերը խիտ առ խիտ դասավորել, թավանալ, խտանալ ◆ Մեզմե շատերը դեղներ էին արդեն ու իրենց թուքը բերաններուն մեջ թանձրանալ կսկսեր։ Ռուբեն Զարդարյան
2. թանձր, խիտ շերտ կապել ◆ Բարդ-բարդ ամպեր թող կուտակվին, թանձրանան: Հովհաննես Թումանյան
3. պնդանալ, ջրիկությունը կորցնել ◆ Կը թանձրանան տերևներուն շեղջեր լքուն։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Բաց էր գլուխը, որ պատած էր թաղիքի նամն թանձրացած մազերով։ (Րաֆֆի)
4. թանձրամարմին դառնալ ◆ Սարսափ անդեմ դառնում է ծանր ու դժնադեմ ու թանձրանում է հետզհետե։ Եղիշե Չարենց ◆ Լռությունը մեծ անապատի ծերուկ դերվիշի հարցումից հետո թանձրացավ ու ծանրացավ։ (Ավետիք Իսահակյան)
5. թեթևաշարժությունը կորցնել, ծանրանալ ◆ Կանաչ գույնը նկատելի թանձրանում, մգանում էր արագ իջնող խավարի մեջ։ (Վիգեն Խեչումյան)
6. խստանալ, ուժեղանալ, սաստկանալ ◆ Հովին ազդեցության տակ իր լեզուն կը թանձրանար: (Միսաք Մեծարենց) ◆ Ժամկոչն անգամ այդ օրը քիչ կմնար լեզուն խածներ այնքան թանձրացեր էր։ ՌՋ
7. նյութականանալ, տեսանելի, շոշափելի դառնալ ◆ Սրբեմ այն արատն, որ օրեօր թանձրանա ճակատիս վրա։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Նույնիս եթե այս անիծյալ ձեռքը եղբոր արյունով թանձրացած լիներ, միթե գթառատ երնքում չկա բավական անձրև, ով լվա։ Շեքսպիր
8. խտանալ, բազմանալ, շատանալ ◆ Հինավուրց երգը զնգում էր ականջներում, արթնացնում անցյալ կյանքի թանձրացած պատմության բազմաթիվ երանգներ։ (Վիգեն Խեչումյան)
9. մուգ դառնալ, մգանալ ◆ Թախիծը թանձրանում էր նրա աչքերում։ (Վահան Թոթովենց)
10. ծանրանալ, բարդվել (մեղքի, հանցանքի, արատի և այլնի մասին) (փխբ․)
11. թավախիտ դառնալ

Հոմանիշներ

1. խտանալ, թավանալ, դոնդողել
2. ճլխել (ժղ․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ to thicken, become thick, condense գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ густеть (ru) ‎(gustetʹ), загустеть (ru) ‎(zagustetʹ), сгущаться (ru) ‎(sguščatʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։