Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թանձրացեալ

վանկեր՝ թանձ•րաց•յալ ==Ստուգաբանություն==+

Ածական

թանձրացած, թանձր, խիտ (հնց․) (բնստ․) ◆ Լայն մի տխրություն, ինչպես թանաձրացյալ շաղախ, պատից նրան։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Հայրը վաճառական մարդ և թանձրացյալ բաներ սիրող հարոոցաց էր։ (Վահան Թոթովենց)
նյութական, նյութականացած ◆ Լեզուն դարձավ ավելի թանձրացյալ զգայուն և նկարչական։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Արարատյանը այնպիսի թանձրացյալ շեշտով էր արտասանում…որ թվում էր , ուր որ է ՝ ահա պիտի իջնի բեմից։ Սիլվա Կապուտիկյան
ձույլ, կուռ, միաձույլ (փխբ․)
խիստ, սաստիկ, ծայրահեղ աստիճանի հասած ◆ թանձրացյալ ապուշ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сгущенный (ru) ‎(sguščennyj), конкретный (ru) ‎(konkretnyj), вещественный (ru) ‎(veščestvennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։