Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•շա•խուս•տին 

  1. Ղարաբաղ, Կարին՝ փառավոր կերպով ◆ Թաշախուստի նստել ես, ո՞վ դի անիլ, վեր ուտես։ (Ձեռագիր) ◆ Փլավը, գինին, տպակած հավը թաշախուստին մեջ տեղ տիրած ար։ (Տմբլաչի Խաչան)
  2. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ Ամեն բան տեղը տեղին, կատարյալ, իսկական ◆ Մյուս դերասանները վայնաչարի տարան իրենց դերերը։ Տ․ Ազնիվը թաշախուստի մոցիքուլ էր, ես ու իմ արևը Խաթ
  3. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ շուք, հանդիսավորություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։