թապլտկել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թապ•լ(ը)տ•կել
- Պոլիս, Սեբաստիա, Մարզվան՝ նույնն է՝ թալել ◆ Սեղանի վրա եղած գրքերը թապլտեց, գետնի երեսով մեկ արավ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- թավալվել գլորվել ◆ Գոմեշը ... տլի մեջ կը թապլտի ու չամռակոլոլ էղած դուրս կու գա։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- ընկնել ◆ Մեր տեղում կարկուտ չեկավ, մի քանի հատ թապլտեց ու վերջացավ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։