թառակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈrɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•ռակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ծագումն անհայտ է։
Գոյական
- այգիների թաղ, որ ուրիշ թաղերից բաժանված է փողոցով՝ ճանապարհով ◆ Ընկավ հիքանիքը... թառակե թառակ ման էր գալի։ (Պերճ Պռոշյան)
- բնակավայրի թաղ՝ թաղամաս ◆ Գոռգոռում էր ողջ թառակում, հայհոյում էր խայտառակում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նոր ձկան հոտը սաղ թառակը բռնել է։ (Պերճ Պռոշյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։