թառամ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈrɑm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•ռամ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *trs-՝ *ters- «չորանալ, ծարավել» արմատից (թառոմ, թորշոմ < *tors). հմմտ. հին հնդկերեն tarša «ծարավ», ավեստերեն taršu «չոր», հունարեն τέρσομαι` «չորանալ», լատիներեն torreo «չորացնել, այրել, խորովել», հին վերին գերմաներեն durst «ծարավ», durri «չոր»:;
Ածական
- թառամած
- տե՛ս անկորով ◆ Թրջված լեզուներ բացվեցին, ինչպես թառամ բույսերը անձրևի ցողից։ (Շիրվանզադե)
- աշխուժությունը՝ եռանդը կորցրած, անկյանք
Հոմանիշներ
խմբագրել- թառամած, թարշամ, թարշամած, թորշոմ, թորշոմած, թոռոմ, թոռոմած, թոշնած
- տե՛ս անկորով
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։