թառամ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑˈrɑm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•ռամ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *trs-՝ *ters- «չորանալ, ծարավել» արմատից (թառոմ, թորշոմ < *tors). հմմտ. հին հնդկերեն tarša «ծարավ», ավեստերեն taršu «չոր», հունարեն τέρσομαι` «չորանալ», լատիներեն torreo «չորացնել, այրել, խորովել», հին վերին գերմաներեն durst «ծարավ», durri «չոր»:;

Ածական

1. թառամած
2. տե՛ս անկորով ◆ Թրջված լեզուներ բացվեցին, ինչպես թառամ բույսերը անձրևի ցողից։ (Շիրվանզադե)
3. աշխուժությունը՝ եռանդը կորցրած, անկյանք

Հոմանիշներ

1. թառամած, թարշամ, թարշամած, թորշոմ, թորշոմած, թոռոմ, թոռոմած, թոշնած
2. տե՛ս անկորով

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։