թառաշ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [tʰɑˈrɑʃ]

վանկեր՝ թա•ռաշ 

1. Թբիլիսի՝ գործ են ածվում կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

1. թառաշ՝ թարաշ՝ թարեշ անել,
   1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ շատ հոգով վրա տալ մի բանի և իրար ձեռքից խլխլելով անմիջապես սպառել
   2. Թբիլիսի՝ հափշտակել, կողոպտել ◆ Թարեշ ին անում։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
2. թառաշ՝ թարաշ անել, նույնն է թառաշ՝ թարաշ անել 2 նշան. ◆ Դուքան էր, որ թարաշ էին տալիս, տուն էր, թր թալանում կրակ էին տալիս։ (Խաչատուր Աբովյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։