Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թառ•թա•ռակ 

  1. Զեյթուն՝ մաշկային հիվանդություն, որ ատրահայտվում է մարմնի վրա առատությամբ մանր վերքեր դուրս տալով ◆ Թառթառակը բժշկում են սպպեղանիով, որ պատրաստում են սև կտավի մոխիրը յուղի, կուպրի և այլն նյութերի հետ շաղախելով։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։