Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թաւշածիծաղ

վանկեր՝ թավ•շա•ծի•ծաղ

Ստուգաբանություն

մեղմ, քնքուշ ծիծաղ ունեցող, մեղմորեն ծիծաղող
(փխբ․) մեղմորեն կարկաչող ◆ Դեռ քայլում եմ ես քեզ հետ խռովքով ներքին թավշածիծաղ, բուրավետ գետի եզերքին։ (Մամուլ)
փխբ թավշափայլ, թավշային ◆ թավշածիծաղ կանաչ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։