թավշամորթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑvʃɑˈmɔɾtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թավ•շա•մորթ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Մակբայ
- թավշի նման նուրբ մորթ ունեցող, քնքուշ մորթով◆ (Լիլիթը) գրկած ուներ մի թավշամորթ կատու։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Այն ժամանակ քրիստոնյա այրը կարող է որքան կամենում է հիանալ նրա մելամաղձոտ և թավշամորթ դեմքով։ (Շիրվանզադե)
- թավշանման մազերով մորթ ունեցող
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս թավշամաշկ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։