Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թար•գել

Ստուգաբանություն

որևէ սովորությունից՝ զբաղմունքից ձեռք քաշել՝ հրաժարվել ◆ Մարթ կուգա գողերաց կասի, թե որ ձեր գողութեն թարկեք, էն մեկել աշխրհի մեջ ձե տեղ կըլնի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Վան՝ մի բան թողնել մեկին ◆ Էն թամասյուկին մեջ կրեր են, որ չյում տարիմ էն պարտք չկարնամ տա՝ իսա նորատունկ՝ պարտք ըն-տիրոչ թարկեմ: ԱՏՍ
Խոտուրջուր, Խարբերդ, Վան՝ թողնել, հեռանալ, լքել ◆ Գողեր կը թարկեն իրենց էրը ու կերթան ուրենց մեղքեր կուլան, կը փրկվեն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։