թարգմանիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑɾɡmɑˈnit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թարգ•մա•նիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- որևէ լեզվից գրավոր կամ բանավոր թարգմանություն կատարող
- Սահակը, Մեսրոպը և նրանց աշակերտները, որոնք հինգերորդ դարում հայերեն թարգմանեցին Սուրբ Գիրքը և ընդարձակ գրականություն հունարենից և ասորերենից
- (իրավգ․) քրեական դատավարության այն սուբյեկտը, որին քրեական վարույթն իրականացնող մարմինը հրավիրում է թարգմանություն կատարելու համար
Ածական
- թարգմանություն կատարող, թարգմանող
Հոմանիշներ
խմբագրել- թարգման, փոխադրիչ
Արտահայտություններ
խմբագրել- թարգմանչաց դար - հինգերորդ դարը հայոց գրականության պատմության մեջ
- թարգմանչաց տոն - հինգերորդ դարի թարգմանիչների պատվին սահմանված տոն, որ նշվում է հոկտեմբերի առաջին կեսին
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։