Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թարթուել

վանկեր՝ թար•թ(ը)•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. բացվել-խփվել (կոպի մասին) ◆ Աչքերից մեկը կուչ էր եկել և կոպը չէր թարթվում: Սերո Խանզադյան ◆ Թող որ նայեմ ջինջ աչքերիդ ու թարթիչներդ թող բնավ չթարթվեն: Պարույր Սևակ
  2. (փխբ․) պլպլալ, քթթել ◆ Լուսանում էր։ ◆ Լուսաստղը վերջին անգամ աչքի նման թարթվեց, թարթվեց ու հանգավ։ (Վիգեն Խեչումյան) ◆ Նրանք անցան ժայռոտ հրվանդի վրա թարթվող փարոսի մոտով։

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել