թարխանա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑɾχɑˈnɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ թարխանայ
վանկեր՝ թար•խա•նա
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն՝ պարսկերեն tarxāna > թուրքերեն tarxana:
Գոյական
- (խհրր․) կարտոֆիլի ու ցորենի ալյուրից կաթով, ձվով, մածունով պատրաստված խմորի կտորներով հավի մսի արգանակ
- Ղարաբաղ, Սեբաստիա, Կեսարիա, Տիգրանակերտ՝ չորթան ◆ Արխանա, թարխանա (չորթան), Մեջը լիքը բարխանա։ Ահ
- Կիլիկիա, Մալաթիա, Խարբերդ՝ ծեծածով (կորկոտի մանրուքով) ու մածնով՝ թանով կամ ջրով պատրաստած խյուս, որ չորացնելով պահում և ձմռանը օգտագործում են ապուրի համար ◆ Թարխանան երկու տեսակ կըլլա, մեկը՝ թանով ու ծեծածով (թեփից զատված ցորեն), իսկ մյուսը՝ պարզ ջրով ու ծեծածով։ Համո Սահյան
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ չորացրած թթու խմոր՝ ապուրի համար
- Խարբերդ, Արաբկիր, Տարենտե՝ քաղցրավենքիք, որ պատրաստում են քաղցուով ու կորկոտով և իրար հետ շաղախում են, չորացնում և ապա մաս-մաս կտրատում՝ ուտում
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- թարխանա ապուր - թարխանայով եփված ապուր
- թարխանա ապուրի պես էփ էլլալ - Պոլիս, Պարտիզակ՝ - գրգռվել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։