թափան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈpʰɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•փան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (խոհր․) կենդանու ստամոքս
- ստամոքս ◆ Փորի կաշին կձգվի, կհավասարվի մի գոմշի թափանի: (Գաբրիել Տեր-Հովհաննիսյան)
- փորոտիքի պարկը, որովայնի թաղանթը ◆ Թափանդ յուղոտվել է, մեր տղա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Տավարը պիտի վաղ-վաղ մորթեն, թափնի ախպը կէհա քաղկեն դուս։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Օչխարը վուր մորթում ին․․․ տիրոչը մնում է թափանը։ (Խաթաբալա) ◆ Ապա մաքրում են ստամոքսը (թափան), քերում, լվանում, կտրատում և ոտ ու գլխի հետ լցվում ջրով լի մի կաթսայի մեջ և թողնում եփ գալու։ Ահ
- փորոտիք
- Ղարաբաղ՝ մարդու և կենդանու փորը
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- թափանը ծակ Ախլքալաք՝ խելքը պակաս, հիմար
- թափանը թափել - սպանել, փորը թափել
- թափանը թրիք, թափան փսուր - փորոտիքը ինչպես և նրա մեջ գտնվող աղբը ◆ Ընդրանք վեխճարը մատաղ ըն անըմ, մեսը խշփաշըմ օտըմ ․․․ թափան թրեքը, ճղմաղինքը ․․․ արյունը ընդեղեք լցնում։ (Տմբլաչի Խաչան)
- թափանը յուղոտել՝ յուղոտվել
- ճարպակալել, չաղանալ
- հարստանալ ◆ Թափանդ յուղոտվել է, մեր տղա՜։ (Պերճ Պռոշյան)
- թափանը տափին տալ Ղարաբաղ՝ - երեսի վրա վայր ընկնել
- թափան ուտող (արհամարհական՝ վիրավորական արտահայտություն) - աղքատ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։