Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑpʰɛˈtʰɑpʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•փե•թափ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Մակբայ

  1. մեծ թափով, սրընթաց, շտապով ◆ Շունչը կտրած թափեթափ փախչում էր։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս սրընթաց

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. թափեթափ տալ - թափահարել, թափ տալ
  2. թափեթափ գալ Թբիլիսի՝
    1. թափ տրվելով մաքրվել ◆ Ինչվոր տանը կաո ու չըկա դիփ ես օրերումն է թափե թափ գալի ու լըվանվում։ (Գարեգին Սևունց)
  3. Արարատյան՝ թպրտալ, իրեն դես դեն նետել ◆ Անբախտ իշխանաձուկը շատ թափեթափ եկավ, գալար֊մալար ոլորվեց, աշխատեց դուրս պրծնել իր ոխերիմ թշնամու ճանկից, բայց իզուր։ (Պերճ Պռոշյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել