թափթփուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑpʰtʰˈpʰuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թափ•թ(ը)•փուկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- արտադրության թափուկ, թափոն
- գործածությունից հետո մնացած անպետք ավելցուկ՝ մնացորդ
- առհասարակ՝ թափած ավելորդ բաներ՝ նյութեր
- (փխբ․) հասարակության համար ոչ օգտակար ապադասակարգայնացած՝ հանցագործ տարր
- (փխբ․) անարգ՝ ստոր՝ արհամարհելի մարդ՝ տականք
- Խարբերդ, Բալու՝ թափթփված (մարդ)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։