Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•փուլ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ ոչ հաստ շերտով փռված բոլորշի խրձաչափ խոտ, որ չորանալուց հետո փաթաթում և դարձնում են խորոմ, խուրձ ◆ Փոցխավորներից մեկը այդ լասերից թափուլներ էր անում։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։