Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•փուկ 

թափուկ1

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. թափված, դեն ածած բան
  2. տե՛ս թափոն
  3. Սեբաստիա՝ թափած՝ թափթփած բան ◆ Թափուկը ժողվե։ (Հրաչյա Աճառյան)
  4. (կնչ․) բնական որևէ պատճառով ընկած ծառ կամ ծառի ճյուղեր (հիմնականում վերաբերում է չորացած ծառերին)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

թափուկ2

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

  1. Նոր Բայազետ, Ղազախ, Վան՝ նույնն է՝ թափիկ ◆ Մե ջուխտ թափուկ զարկեց Դավթի վեր դոշին։ Սասնա ծռեր ◆ Էկավ ետևանց մե թափուկ Բուրզու քամկին զանեց։ Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել