թափուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈpʰuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•փուկ
թափուկ1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- թափված, դեն ածած բան
- տե՛ս թափոն
- Սեբաստիա՝ թափած՝ թափթփած բան ◆ Թափուկը ժողվե։ (Հրաչյա Աճառյան)
- (կնչ․) բնական որևէ պատճառով ընկած ծառ կամ ծառի ճյուղեր (հիմնականում վերաբերում է չորացած ծառերին)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
թափուկ2 խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
- Նոր Բայազետ, Ղազախ, Վան՝ նույնն է՝ թափիկ ◆ Մե ջուխտ թափուկ զարկեց Դավթի վեր դոշին։ Սասնա ծռեր ◆ Էկավ ետևանց մե թափուկ Բուրզու քամկին զանեց։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։