Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թափուածք

վանկեր՝ թափ•վածք

Ստուգաբանություն խմբագրել

թափված իրեր՝ առարկաներ՝ բաներ
ձուլվածք
(երկրբ․) ջրափի թափված՝ ջրի մեջ մնացած մաս
(ֆեն․) բույսերի չորացած մասեր, որոնք տերևաթափի, ճյուղաթափի և կեղևաթափի ժամանակ ընկել են գետնին կամ ջրամբարները։ Հողի մակերևույթային շերտը թափվածքի հետ ստանում է ոչ միայն բույսերի սինթեզված օրգանական, այլև հողի տարբեր հորիզոններից ստացած հանքային (մոխրային) նյութեր
(հրտ․) որևէ գրանկայի կամ երեսի ցրիվ եկած շարվածք
(ջրբերկ․) հատուկենտ քարաբեկորների թափվածքներ, որոնք գրավիտացիոն ուժերի շնորհիվ պոկվել-ընկել են զառիթափ և ուղղաբերձ բնական լանջերին, արհեստական թեքությունների, ստորերկրյա փորվածքների պատերի ապառաժային ու կիսաապառաժային զանգվածներից

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։