թաքրիր

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թաք•րիր 

1. Վան՝ դիմում, խնդրագիր ◆ Մեր իրես հայա չկա՞, էսկանդար սպանեցին, մորթեցին խավու պես, հալա մեր ճոչեր, մեր պատրիարք թաքրիրներ կուտան, իսոր ինոր ծեռ կը պարզեն։ (Խաթաբալա)
2. բողոքագիր ◆ Կրոնական խնդիրներու համար Ս պատրիարքը պիսի վայելի թաքրիր գրելու շնորհը, իսկ երբ մեր ինչքն, կյանքն ու պատիվը բռնաբարվին, Ս Պատրիարքը լռություն պահելու է եղեր։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Պատրիարքիարանը այդ մասին բողոքում է, բայց թագրիրն մնում է առանց պատասխանի։ (Րաֆֆի)
3. վկայությու, փաստաթուղթ
4. խոստովանություն
5. բացատրություն
6. խոստում, խոսք ◆ (Դավիթ) թախրիր առեց քեռու բերնից ու էլավ հեծավ զքուռակ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։