Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•լա•տու 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. ծուռ կոթով, 3-4 ատամով երկաթե գործիք, որով գորգ, կարպետ և այլն գործողները փխում են թեզանի թելերին՝ թելերը տեղում խիտ և լավ նստեցնելու համար ◆ Գնա թելատուները բեր։ Սահակ Ամատունի

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. թել տվող, որից թել է ստացվում, մանրաթելեր ունեցող (բույսերի մասին)

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. թելատու բույսեր

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•լա•տո 

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել