Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թել•միկ-մե•լիկ 

  1. Արարատյան, Կարին՝ տկարակազմ, թույլ ◆ Թելիկ-մելիկ երեխա։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ասած ա, թե հիմիկվան տղեքը անբան են, թիլիկ-միլիկ տղեքանց համար են ասել։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. Արարատյան, Կարին՝ նրբակազմ, բարակիրան ◆ Ափսոս բոյիդ թելիկ-մելիկ: Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. թելիկ-մելիկ գալ, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ կոտրատվել, նազ անել ◆ Թելիկ-մելիկ է գալի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։