Հայերեն դարձվածք

  1. մեկին նեղացնել, քեֆին կպչել ◆ ― Խաչդ հանե, պառկե տուն («դուն»)։ Աստված չի թողուր որ թելիդ դպին։ Օչ ◆ Նախկին տիրացուն վարժուհիին ամենափափուկ թելին էր դպած։ Սաստիկ առնվեցավ օրիորդը։ Շահան Շահնուր ◆ ― Եթե ոչ իրեն չափ՝ գոնե բավական մեծամոլություն ունեին և անոնց արժանապատվության թելերուն դպելով կը հուսար իր նպատակին հասնիլ։ Երվանդ Օտյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։