Հայերեն

ՄՀԱ՝ [tʰɛkn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թէկն

վանկեր՝ թե•կ(ը)ն

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *toigu-no-` *teigu- «ուս, թև, ազդր» արմատից. հմմտ. կելտերեն *toibos (հին իռլանդերեն tōeb, tab) «կողմ», ռուսերեն стегно «ազդր, զիստ»։

Գոյական

թիկունք (հնց․) ◆ Սաթենիկ տիկինը փափագում էր Արգավանի… բարձերի վրա թեկ ընկնելը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հենց այսպես թեկն տված ճանճուր իվանիչի քունը տարավ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

տե´ս թիկունք

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ спина (ru) ‎(spina), тыльная сторона (ru) ‎(tylʹnaja storona), тыл (ru) ‎(tyl) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

թեկն