Հայերեն

վանկեր՝ թիկ•նա•ծ(ը)•վիկ 

Բառակազմություն խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) (հեգն․) անարաժան, խղճուկ թեկնածու ◆ Եվ հիմա դուք ձեր ետևից գցած ձեր թեկնածվիկին՝ ձեր ունիմ աշակերտին տողան եք անցկանցնում։ «Հայաստանի Հանրապետություն»

Աղբյուրներ խմբագրել