Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•ղել

Ստուգաբանություն

հարդախառն հացահատիկը դիզել, դեզ տալ ◆ Երբ արդե օրանը լրիվ ծեծված է, հավաքում են ու թեղում, որ նախ կալը ազատվի և հետո ցորենը հարդից ջոկեն։
առհասարակ՝ կուտակել, կիտել, դիզել ◆ Բայց նա՝ ուսուցիչ… պիտի որ… շաղվածը թեղեր, բերեր մեկտեղեր։ Պարույր Սևակ ◆ (Ձենով Օհանը) չափում է ոսկին թեղած առաջին։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։