թեմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɛm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ թէմ
վանկեր՝ թեմ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- մի եպիսկոպոսի առաջնորդության ենթակա գավառ կամ շրջան, առաջնորդական վիճակ ◆ Առաջնորդը յուր թեմի սուլթանն է։ (Րաֆֆի) , ◆ Փիրվերդյանը նույն առավոտ էր եկել թեմի կենտրոնից։ (Շիրվանզադե)
- այդ վիճակի բնակչությունը
- եկեղեցու վարչական շրջան` կազմված մի քանի «գործակալ շրջաններից», որոնք իրենց հերթին բաժանվում են առանձին թխերի
- տարածքային-վարչական հոգևոր կազմակերպություն Հայաստանյաց Առաքելական եկեղեցում
- ռազմավարչական շրջան Բյուզանդական կայսրությունում
Հոմանիշներ խմբագրել
- վիճակ, եկեղեցաթեմ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։