թեմա
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [tʰɛˈmɑ]
վանկեր՝ թե•մա
Ստուգաբանություն
խմբագրել< тема < հուն․ thema այն, ինչ դրված է հիմքում
Բացատրություն
- որևէ նյութ, խնդիր, որ դառնում է ուսումնասիրության կամ ստեղծագործության առարկա
- նյութ, որ տրվում է աշակերտներին շարադրություն գրելու, թարգմանելու, վերապատմելու և այլնի համար
- դասախոսության, զեկուցման նյութ, առարկա
- որևէ դասընթացի ծրագրային նյութի որոշ ինքնուրույնություն և ամբողջություն կազմող հատված, բաժին
- (երժշտ․) երաժշտական եղանակ, որ արվեստագետը մշակում և ընդլայնում է (երժշտ․)
- զրույցի, խոսակցության առարկա
- տե՛ս բնաբան
- երաժշտական ստեղծագործության կամ նրա որևէ մասի հիմնական միտքն արտահայտող կառուցվածք, որն իր բնորոշ առանձնահատկությունների շնորհիվ սովորաբար հիմք է հանդիսանում մշակման համար
- (գրկն․) կյանքի այն կողմերը, որոնք պատկերված և լուսաբանված են տվյալ ստեղծագործության մեջ
| Բաղադրյալ բառեր | |
Հոմանիշներ
խմբագրել- բանույթ, խոսույթ, գրույթ, զրույթ, ընթերցույթ, պատմույթ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։