Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թէշի

վանկեր՝ թե•շի 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. թել մանելու ձեռքի իլ, իլիկ ◆ Ասեղը, ջահերեն և թեշին անդադար գործում էին։ (Րաֆֆի) ◆ Տեհավ մի դռան առաչի մի պառավ կնիկ մի մեծ թեշի ձեռին ոլորըմա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ (Բոշաները) գուլբեն կամ թեշիկը խրում են գոտու մեջ։ Ահ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. (նորբ․) իլ, իլիկ, թեշ, առչկան, առիջկան, մանելիք, մանոց մարմենի, մատման

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։