Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛɾɑhɑvɑˈtɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•րա•հա•վա•տալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. թերի հավատալ, կատարելապես չհավատալ, թերահավատ լինել, կասկածել ◆ ՈՒրեմն ճիշտ էին ասում, - կրկնում էր մտքում, բայց մեկ էլ թերահավատում, մի գուցե կարևոր գործ ունեն։ Ստեփան Զորյան ◆ Մեզ լավ հայտնի է, որ գյուղացին մեծ հավատ է ընծայում նախապաշարմունքին. մեր Սաքոն թեպետ բացառություն էր կազմում, բայց այս անգամ նա էլ թերահավատացավ: (Պերճ Պռոշյան) ◆ Գիտե՞տ, որքան թերահավատացել է մեր ժողովուրդն, էլ ոչ ժամն են իմանում, և ոչ աղոթքը։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե'ս կասկածել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել