թերարժեքության բարդույթ

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛɾɑɾʒɛkʰutʰjɑn bɑɾˈdujtʰ]

վանկեր՝ քե•րար•ժե•քութ•յան բար•դույթ 

Բառակազմություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (նորբ․) հոգեբանական բարդ կազմավորում, որի մեջ մտնում են սեփական անձի մասին անբարենպաստ պատկերացումներ, ցածր ինքնագնահատական և բացասական զգացմունքներ, իր թերարժեքության հիվանդագին գիտակցումը ◆ Դպրոցը լքած հազարավոր երեխաներ ... նետվել են սանձարձակ շուկա, դառնալու են հոգևոր ու մտավոր աղքատացման կրողները, հիմնականում պարտվողներ՝ թերարժեքության բարդույթով: Հայաստան (թերթ)
  2. (հատուկ կրթ․) տե՛ս թերարժեքության զգացումներ

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։