Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛɾi ɑrnmɑˈnum]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն առմնանումը, երբ ազդվող հնչյունը նմանվում է ազդողին միայն որոշ հատկանիշներով և չի նույնանում նրա հետ, ըստ որում՝ նմանակումը կարող է կատարվել ըստ արտասանության տեղի


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։