Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թեր•մաշ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. կիսամաշ, ամբողջապես չմաշված ◆ Թախտի թերմաշ գորգի վրա նստած էր այրի կինը։ (Րաֆֆի)
  2. (արհմրհ․) որևէ իր, մեկի ունեցածը (իբրև անարգական խոսք), անտեր ◆ Ո՞վ էիր դու, որ ամուսնացար. քառասունին մոտեցող մի թերմաշ, որ կյանքի սերն արդեն հավաքել էր։ (Շիրվանզադե)
  3. տաբույսով գործածվում է զանազան գոյականների փոխարեն (հրացան, օձ, շուն, գազան) ◆ Դեռ հոռվից ականջիս հասել էր այդ ոռնոցը, բայց դեռ գլխի չէի ընկնում, թե էս թերմաշ քաղաքում ինչ են այսպես գոռգոռում։ (Մանվ.
  4. (փխբ․) (արհմրհ․) կիսով չափ զառամած՝ ուժից ընկած
  5. (փխբ․) անտեր, անտերունչ, տերուտիրական չունեցող, անուշադրության մատնված

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (ժղ․) կիսամաշ
  2. անտիրական, անտերունչ, անոք, անօգ, անօգնական, անպաշտպան, անապավեն, անթիկունք, անթևթիկունք, անխնամ, անխնամակալ, անայց, անայցելու, անստած, (ժղ․)՝ անտեղ, անտեր-անտիրական, տիրամեռ
  3. տիրազուրկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել