թերմաշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɛɾˈmɑʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թեր•մաշ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- կիսամաշ, ամբողջապես չմաշված ◆ Թախտի թերմաշ գորգի վրա նստած էր այրի կինը։ (Րաֆֆի)
- (արհմրհ․) որևէ իր, մեկի ունեցածը (իբրև անարգական խոսք), անտեր ◆ Ո՞վ էիր դու, որ ամուսնացար. քառասունին մոտեցող մի թերմաշ, որ կյանքի սերն արդեն հավաքել էր։ (Շիրվանզադե)
- տաբույսով գործածվում է զանազան գոյականների փոխարեն (հրացան, օձ, շուն, գազան) ◆ Դեռ հոռվից ականջիս հասել էր այդ ոռնոցը, բայց դեռ գլխի չէի ընկնում, թե էս թերմաշ քաղաքում ինչ են այսպես գոռգոռում։ (Մանվ.
- (փխբ․) (արհմրհ․) կիսով չափ զառամած՝ ուժից ընկած
- (փխբ․) անտեր, անտերունչ, տերուտիրական չունեցող, անուշադրության մատնված
Հոմանիշներ
խմբագրել- (ժղ․) կիսամաշ
- անտիրական, անտերունչ, անոք, անօգ, անօգնական, անպաշտպան, անապավեն, անթիկունք, անթևթիկունք, անխնամ, անխնամակալ, անայց, անայցելու, անստած, (ժղ․)՝ անտեղ, անտեր-անտիրական, տիրամեռ
- տիրազուրկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։