թեքում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɛˈkʰum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•քում 

Գոյական

1. թեքելը, թեքվելը
2. ( ֆղֆ. ) գլխավոր քաղաքական գծից շեղում
3. ( լեզվբ. ) քերականական ձևերի կազմությունը ներքին փոփոխությամբ կամ վերջավորությունների օգնուտյամբ, հոլովում և խոնարհում
4. ( փխբ ) ուղղվածություն, ուղղություն, որևէ զբաղմունքի՝ ճյուղի և գերակշռություն՝ նախապատվություն՝ հակում
5. դպրոցը մաթեմատիկական թեքում ունի
6. (մրմն․) իրանի ծալում որևէ ուղղությամբ։ Գլուխը թեքելիս միշտ պետք է ավելացնել «գլխի» բառը, օրինակ՝ գլխի թեքում աջ։
7. (մրմն․) կոնքաազդրային հոդերում շարժման լրիվ ամպլիտուդով մարմնի առաջ, ետ կամ կողմ ծալվելը որոշելու տերմին է։ Առաջ թեքվելիս ուղղության մասին նշումներ կարելի է չանել։ Օրինակ՝ թեքում։
8. (երաժշտ․) լադի տարատեսակ, որը բնորոշվում է 1-ին և 3-րդ աստիճանների միջև ընկած մեծ (մաժոր) կամ փոքր (մինոր) տերցիայով, համապատասխանաբար գոյություն ունի երկու թեքում` մաժոր և մինոր
9. տետրախորդի և լադի տիպ հին հունական երաժշտության մեջ, որը որոշվում է ձայնաշարի աստիճանների միջև եղած ինտերվալների մեծությամբ, գոյություն ուներ երեէ թեքում` դիատոնիկ, խրոմատիկ և էնհարմոնիկ

Հոմանիշներ

1. շեղում ( գլխավոր քաղաքական գծից շեղվելը )
2. բառափոխություն
3. հոլովում
4. խոնարհում ( քերականական ձևերի կազմությունը ներքին փոփոխությամբ կամ վերջավորությունների օգնուտյամբ )

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bend գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ наклон (ru) ‎(naklon) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɛˈkʰum]

Ստուգաբանություն

լատ․ deviato` «շեղում» < de-` ժխտ․ մասն․ + via` «ուղի, ճանապարհ»

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) (կենսաբ․) ֆիլէմբրիոգենեզի տարատեսակ, որի պարագայում օրգանի զարգացման փոփոխություններն ընթանում են նրա ձևավորման միջին փուլերում՝ հանգեցնելով շեղումների արդեն հասուն օրգանիզմում
2. սոցիալական և մշակութային նորմերից որոշակիորեն շեղվող վարքագիծ (իրավախախտում, հանցավորություն, հարբեցողություն, թմրամոլություն)՝ որպես հետևանք շրջապատի զգուշավոր և թշնամական վերաբերմունքի։ Ի տարբերություն սեռական այլասերության՝ հանդես է գալիս իմաստի ավելի մեղմ բացասական երանգավորմամբ

Հոմանիշներ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ deviation ռուսերեն՝ девиация (ru) ‎(deviacija), наклонение (ru) ‎(naklonenije)

Աղբյուրներ

• Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։