Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛkʰ hɑɾtʰɑˈvɑjɾ]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) հարթավայր, որը մեղմաթեք անկում է մեկ ուղղությամբ (հեղեղաբերուկ կոներ, բարձրացող ցամաքի ափային հարթավայրեր և այլն)


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։